Blog
| Het verhaal van de witte schrijfveer - woensdag 1 januari 2020 |
Het verhaal van de witte schrijfveer...
Met mijn ogen dicht, volg ik de zachte stem van de trainer in de visualisatie: "In jouw landschap loop je een grot binnen en in die grot wordt je begroet door een wijze, een leraar. En die wijze man of vrouw overhandigt je een voorwerp.” Ik zie dat ik een grote witte veer overhandigd krijg. De trainer gaat verder: "Dit voorwerp staat voor een boodschap. Een hulpmiddel of antwoord op een vraag die jij in je leven op dit moment hebt. Het helpt je verder en ondersteunt je. Kijk maar eens wat dit voorwerp je vertelt, of wat je er mee kunt doen.” Tsja, ik kan de witte veer in mijn haar steken. Of ehhh… Verder kom ik eigenlijk niet. De visualisatie gaat langzaam naar een einde toe en de trainer geeft aan dat je met je buurman of vrouw je ervaringen over de visualisatie kunt delen.
Ik vertel rustig het verhaal van de witte veer aan mijn buurman, maar geef aan dat ik niet zo goed weet wat het mij nu vertelt. "O, zegt hij, het eerste beeld wat in mij opkomt is zo’n schrijfveer die je in inkt doopt.” Ik zie het beeld van een witte schrijfveer nu ook voor me en direct valt het kwartje mij bij. Ik heb namelijk al langer het verlangen om een boek te schrijven. Alleen heb ik steeds allerlei excuses om het niet te doen: Ik ben te druk, ik heb geen inspiratie, niemand zit op een boek van mij te wachten, en ga zo maar door. Misschien heb ik de lat ook wel hoog gelegd voor mezelf. Want ik wil niet zomaar een boek schrijven. Ik wil een spirituele roman schrijven dat een internationale bestseller wordt. Op nummer één op Oprah Winfrey’s boekenlijst. En als het even kan wordt het boek ook nog verfilmd. Ik merk dat dit soort wilde ideeën nogal verlammend werken op het schrijven van mijn boek. En dat is niet zo gek natuurlijk.
Ik schrijf ook nog niet zo heel lang vanuit een persoonlijke blik. Als communicatieadviseur kan ik prima zakelijke teksten zoals persberichten en teksten voor folders schrijven. Daar draai ik mijn hand niet voor om. Maar persoonlijke teksten zoals een blog, dat doe ik pas sinds een paar jaar. Daar heb ik ook heel lang tegen aan lopen hikken. Maar uiteindelijk ben ik gewoon maar gaan zitten schrijven. De puzzelstukjes vormen zich van te voren in mijn hoofd en als ik begin aan één stukje, volgen de volgende stukjes haast vanzelf. Dus misschien is het een goed idee om op diezelfde manier met mijn boek te beginnen. Niet dromen over internationale bestsellers, maar juist stukje voor stukje mijn verhaal vertellen totdat de puzzel compleet is.
Schrijven met een pen of schrijfveer en dus met de hand, daar ben ik niet zo van. Maar in de week voordat ik in de visualisatie de witte schrijfveer ontving, had ik net een nieuwe laptop gekocht. Klein van stuk, wit van kleur en ‘zo licht als een veer’, stond er in de omschrijving. Mijn eigen witte schrijfveer. Als ik dan ook nog op internet kijk naar de symbolische betekenis als er een witte veer op je pad komt, dan kom ik de volgende betekenis tegen: ‘Een witte veer is als licht op je pad. Een kadootje wat je uit mag pakken en waarbinnen je jezelf altijd vindt. Het is een teken van vreugde en licht in je leven en van een nieuwe start in spirituele zin.’
Mijn boek is er (nog) niet, maar die nieuwe start geef ik nu vorm door met het licht van de witte (schrijf)veer blogs, verhaaltjes en gedichten te schrijven op deze website. Allemaal gericht op bewust zijn. Voor mezelf en wie weet voor jou. Want, door bewust te zijn van jezelf, kom je steeds dichter bij jezelf. En dat geeft je kracht.